Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

produces belief

  • 1 fides

    1.
    fĭdes, ĕi ( gen. sing. scanned fĭdēï, Enn. ap. Cic. de Sen. 1, 1; Lucr. 5, 102.— Ante-class. and poet. form of the gen. fide, like die, facie, etc., Plaut. Aul. 4, 6, 1; id. Poen. 4, 2, 68; Ov. M. 3, 341; 6, 506; 7, 728; 737; Hor. C. 3, 7, 4; cf. Prisc. p. 781 P.; Charis. p. 53 ib.; Ritschl, Proleg. p. 90.— Dat. fide, Plaut. Trin. 1, 2, 80; 91; 105; Enn. ap. Non. 112, 1, or Ann. v. 111 ed. Vahl.; Hor. S. 1, 3, 95), f. [fido], trust in a person or thing, faith, confidence, reliance, credence, belief (syn.: fidelitas, fiducia, confidentia).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    si sciat noster senex, fidem non esse huic habitam,

    that he has not been trusted, Plaut. As. 2, 4, 52; cf.:

    fides ut habeatur, duabus rebus effici potest... iis fidem habemus, quos plus intelligere quam nos arbitramur... bonis viris ita fides habetur, ut nulla sit in iis fraudis injuriaeque suspicio... prudentia sine justitia nihil valeat ad faciendam fidem, etc.,

    to give confidence, produce confidence, Cic. Off. 2, 9, 33; see in the foll.: neque pauci, neque leves sunt, qui se duo soles vidisse dicant;

    ut non tam fides non habenda, quam ratio quaerenda sit,

    to give credence, id. Rep. 1, 10; cf.:

    quod si insanorum visis fides non est habenda, quia falsa sunt, cur credatur somniantium visis, etc.,

    id. Div. 2, 59, 122:

    si ita posset defendere, tamen fides huic defensioni non haberetur,

    id. Verr. 2, 5, 57, § 148:

    me miseram! forsitan hic mihi parvam habeat fidem,

    Ter. Eun. 1, 2, 117; cf.:

    cum jam minor fabulis haberetur fides,

    Cic. Rep. 2, 10:

    (fidem) majorem tibi habui quam paene ipsi mihi,

    id. Fam. 5, 20, 2; cf. id. ib. 7, 18, 1:

    ex aliis ei maximam fidem habebat,

    Caes. B. G. 1, 41, 4:

    cui maximam fidem suarum rerum habeat,

    Cic. Verr. 2, 2, 53, § 131; cf.:

    cui summam omnium rerum fidem habebat,

    Caes. B. G. 1, 19, 3:

    fidem commenticiis rebus adjungere,

    Cic. Div. 2, 55, 113:

    testimonio fidem tribuere,

    id. Sull. 3, 10; cf.:

    Cratippus iisdem rebus fidem tribuit,

    id. Div. 1, 3, 5:

    et auctoritatem orationi affert et fidem,

    id. Or. 34, 120:

    si tota oratio nostra omnem sibi fidem sensibus confirmat,

    id. Fin. 1, 21, 71:

    constituere fidem,

    id. Part. Or. 9, 31: fidem facit oratio, awakens or produces belief, id. Brut. 50, 187; cf.:

    quoniam auribus vestris... minorem fidem faceret oratio mea,

    id. Cat. 3, 2, 4:

    aliquamdiu fides fieri non poterat,

    Caes. B. C. 2, 37, 1;

    so with dare (rare): res ipsa fidem sermoni meo dabit,

    App. M. 4, p. 146, 25:

    Hercules cui ea res immortalitatis fidem dedit,

    assured of, Just. 24, 4, 4; Plin. Pan. 74, 3.—With object-clauses:

    fac fidem, te nihil nisi populi utilitatem et fructum quaerere,

    evince, show, Cic. Agr. 2, 8, 22: tibi fidem faciemus, nos ea suadere, quae, etc., will convince, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A. fin.:

    mihi fides apud hunc est, nihil me istius facturum,

    Ter. Heaut. 3, 3, 10; cf.:

    cum vix fides esset, rem ullo modo successuram,

    Suet. Vesp. 7:

    male fidem servando illis quoque abrogant fidem,

    Plaut. Trin. 4, 3, 41:

    quorum rebus gestis, fidem et auctoritatem in testimonio inimicitiarum suspicio derogavit,

    Cic. Font. 7, 13; cf.:

    alicui abrogare fidem juris jurandi,

    id. Rosc. Com. 15, 44; and:

    omnibus abrogatur fides,

    id. Ac. 2, 11, 36:

    quae res fidem abrogat orationi,

    Auct. Her. 1, 10, 17:

    imminuit et oratoris auctoritatem et orationis fidem,

    Cic. de Or. 2, 37, 156:

    multa fidem promissa levant,

    Hor. Ep. 2, 2, 10: fidem addere, to give credence (opp. fidem demere):

    ex ingenio suo quisque demat vel addat fidem,

    Tac. G. 3 fin.
    B.
    In partic., in mercant. lang., credit:

    cum fides totā Italiā esset angustior, neque creditae pecuniae solverentur,

    Caes. B. C. 3, 1, 2; cf.:

    scimus, Romae solutione impedita fidem concidisse,

    Cic. de Imp. Pomp. 7, 19:

    fides de foro sublata erat,

    id. Agr. 2, 3, 8:

    labefacta jam fide,

    credit being impaired, Suet. Vesp. 4:

    pecunia suā aut amicorum fide sumpta mutua,

    Sall. C. 24, 2:

    non contentus agrariis legibus fidem moliri coepit,

    Liv. 6, 11, 8; cf.:

    fidem abrogare,

    id. 6, 41, 11:

    fidemque remque, perdere,

    credit and means, Plaut. Ep. 2, 2, 36; cf.:

    res eos jampridem, fides deficere nuper coepit,

    Cic. Cat. 2, 5, 10:

    nisi fide staret res publica, opibus non staturam,

    Liv. 23, 48, 9 Drak.; freq.: res fidesque, for fame and fortune, property and credit, i. e. entire resources, Plaut. Curc. 4, 2, 18; id. Truc. 1, 1, 24; 38; id. Most. 1, 2, 64; Sall. J. 73, 6 Cort.—
    2.
    Beyond the mercant. sphere ( poet. and in post-Aug. prose):

    segetis certa fides meae,

    i. e. return, yield, Hor. C. 3, 16, 30:

    at tibi... Persolvat nullā semina certa fide,

    Tib. 2, 3, 62:

    fallax fides unius anni,

    Plin. Pan. 32, 4:

    quia hanc ejus terrae fidem Menander eludit,

    Quint. 12, 10, 25.
    II.
    Transf., that which produces confidence or belief.
    A.
    The quality that produces confidence in a person, trustworthiness, faithfulness, conscientiousness, credibility, honesty; in things, credibility, truth, etc.
    1.
    In gen. (erroneously regarded by Cicero as the primary signif. of the word; wherefore he derived it from fio; v. the foll. passages):

    fundamentum justitiae est fides, id est dictorum conventorumque constantia et veritas. Ex quo, audeamus imitari Stoicos, credamusque, quia fiat, quod dictum est, appellatam fidem,

    Cic. Off. 1, 7, 23 Beier; cf. id. Fragm. ap. Non. 24, 17 (Rep. 4, 7, p. 428 ed. Mos.); id. Fam. 16, 10 fin.:

    justitia creditis in rebus fides nominatur,

    id. Part. Or. 22, 78:

    meo periculo hujus ego experiar fidem,

    Plaut. Capt. 2, 2, 99; cf.:

    fides fidelitasque amicum erga,

    id. Trin. 5, 2, 2:

    homo antiqua virtute ac fide,

    Ter. Ad. 3, 3, 88; cf.:

    exemplum antiquae probitatis et fidei,

    Cic. Rep. 3, 5:

    esse summa probitate ac fide,

    id. ib. 3, 17:

    vir aequissimus, singulari fide,

    id. ib. 3, 17:

    quorum fides est laudata,

    id. ib. 2, 36:

    quibus facillime justitia et fides convalescit,

    id. ib. 2, 14:

    unde justitia, fides, aequitas?

    id. ib. 1, 2:

    cujus virtuti, fidei, felicitati (Gallia) commendata est,

    id. Prov. Cons. 14, 35:

    aequitas et fides,

    id. Rep. 1, 35; cf.:

    si pudor quaeritur, si probitas, si fides,

    id. ib. 3, 18 fin.:

    quanta fide, quanta religione,

    id. Font. 6, 13:

    hinc fides, illinc fraudatio,

    id. Cat. 2, 11, 25: ille vir haud magna cum re sed plenu' fidei, Enn. ap. Cic. de Sen. 1, 1 (Ann. v. 342 ed. Vahl.): ubi societas? ubi fides majorum? Cato ap. Gell. 10, 3, 17: nulla sancta societas, nec fides regni est, Enn. ap. Cic. Off. 1, 8, 26 (Trag. v. 412 ed. Vahl.):

    mea eraga te fides et benevolentia,

    Cic. Fam. 1, 5, 1:

    pro vetere ac perpetua erga populum Romanum fide,

    Caes. B. G. 5, 54, 4:

    in fide atque amicitia civitatis Aeduae,

    id. ib. 2, 14, 2:

    in fide manere,

    id. ib. 7, 4, 5; cf.:

    sincera fide in pace Ligures esse,

    Liv. 40, 34, 11:

    si tibi optima fide sua omnia concessit,

    Cic. Rosc. Am. 49, 144:

    praestare fidem,

    id. Div. 2, 37, 79; id. Top. 10, 42; id. Att. 16, 7, 2; id. Fam. 1, 7, 6:

    te oro per tuam fidem, ne, etc.,

    Ter. And. 1, 5, 55: Eu. Dic bona fide: tu id aurum non surripuisti? Ly. Bona. Eu. Neque scis, quis abstulerit? Ly. Istuc quoque bona, Plaut. Mil. 4, 10, 42:

    de pace cum fide agere,

    Liv. 32, 33, 10:

    jussas cum fide poenas luam,

    Hor. Epod. 17, 37:

    haecne marita fides?

    Prop. 4 (5), 3, 11:

    Aeacidae dederat pacis pignusque fidemque,

    faithful bail, Ov. M. 12, 365:

    perjura patris fides,

    perjured faith, dishonesty, Hor. C. 3, 24, 59 et saep.—Prov.:

    fides ut anima, unde abiit, eo numquam redit,

    Pub. Syr. 181 (Rib.):

    fidem qui perdit, quo se servet relicuo,

    id. 166.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things:

    nam cum Gabinii levitas... omnem tabularum fidem resignasset, etc.,

    trustworthiness, credibility, Cic. Arch. 5, 9; cf.:

    nunc vero quam habere auctoritatem et quam fidem possunt (litterae)?

    id. Fl. 9, 21; and:

    visa, quae fidem nullam habebunt,

    id. Ac. 2, 18, 58 fin.; and:

    qui non speciem expositionis sed fidem quaerit,

    truth, Quint. 10, 1, 32:

    aliter oraculorum, aliter haruspicum fides confirmari aut refelli potest,

    id. 5, 7, 36:

    probationum,

    id. 4 praef. §

    6: liber spectatae fidei,

    Gell. 1, 7, 1:

    paulum distare ab eo (lapide) in unguentorum fide multi existimant Lygdinos, etc.,

    in faithful preservation, keeping in good condition, Plin. 36, 8, 13, § 62.—
    c.
    In poets several times, faithful, true fulfilment of a promise:

    dicta fides sequitur,

    Ov. M. 3, 527 (cf.:

    res dicta secuta est,

    id. ib. 4, 550):

    vota fides sequitur,

    id. ib. 8, 713:

    promissa exhibuere fidem,

    were fulfilled, id. ib. 7, 323; cf.:

    en haec promissa fides est?

    is this the fulfilment of the oracle? Verg. A. 6, 346.—
    2.
    In partic., in jurid. lang., bona fides, good faith, sincerity; hence, EX FIDE BONA or BONA FIDE, in good faith, sincerely, honestly, conscientiously:

    arbitrum illum adegit, QVICQVID SIBI DARE FACERE OPORTERET EX FIDE BONA,

    Cic. Off. 3, 16, 66; cf.: quanti verba illa: VTI NE PROPTER TE FIDEMVE TVAM CAPTVS FRAVDATVSVE SIEM, etc.... Q. quidem Scaevola, pontifex maximus, summam vim esse dicebat in omnibus iis arbitriis, in quibus adderetur EX FIDE BONA;

    fideique bonae, nomen existimabat manare latissime, idque versari in tutelis societatibus, fiduciis mandatis, rebus emptis venditis, conductis locatis, etc.,

    id. ib. 3, 17, 70; id. Att. 6, 1, 15: praetor ait: QVI [p. 747] BONA FIDE EMIT, etc., Dig. 6, 2, 7, § 11 sq.; cf.:

    bonae fidei emptori subrepta re quam emerit,

    Just. Inst. 4, 1, 15:

    ubi lex inhibet usucapionem, bona fides possidenti nihil prodest,

    Dig. 41, 3, 24:

    tot judicia de fide mala, quae ex empto aut vendito aut conducto aut locato contra fidem fiunt, etc.,

    i. e. deception, dishonesty, Cic. N. D. 3, 30, 74:

    bonā fide = certissime,

    Plaut. Truc. 2, 7, 30; id. Aul. 4, 10, 42; id. Capt. 4, 2, 110; cf.:

    mala fide,

    Dig. 41, 2, 1, § 6.—
    B.
    An assurance that produces confidence, a promise, engagement, word, assurance, confirmation.
    1.
    In gen.:

    fide data, credamus,

    Plaut. Pers. 2, 2, 61: accipe daque fidem, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 33 ed. Vahl.):

    atque etiam, si quid singuli temporibus adducti hosti promiserunt, est in eo ipso fides conservanda: ut primo Punico bello Regulus... ad supplicium redire maluit, quam fidem hosti datam fallere,

    Cic. Off. 1, 13, 39; cf. id. Fin. 2, 20, 65:

    fidem dare, violare, in fide non stare,

    id. Rab. Perd. 10, 28:

    Pompei fides, quam de me Caesari dederat,

    id. Fam. 1, 9, 12:

    inter se fidem et jusjurandum dare,

    Caes. B. G. 1, 3 fin.:

    obligare fidem alicui,

    to plight one's faith, Cic. Phil. 5, 18, 51; cf.:

    fidem reliquis interponere,

    Caes. B. G. 5, 6 fin.:

    fide mea spondeo, futurum ut, etc.,

    Plin. Ep. 1, 14, 10:

    diffidens, de numero dierum Caesarem fidem servaturum,

    Caes. B. G. 6, 36, 1:

    si fidem mecum servas,

    Plaut. Curc. 1, 2, 48:

    tecum servavi fidem,

    id. Capt. 5, 1, 10; id. Merc. 3, 1, 33:

    fides juris jurandi cum hoste servanda,

    Cic. Off. 3, 29, 107:

    fidem erga imperatorem conservare,

    Caes. B. C. 1, 84, 3:

    fidem erga populum Romanum servare,

    Liv. 24, 4, 5:

    servata erga Galbam,

    Tac. H. 1, 71:

    in regem suum servata,

    Curt. 6, 5, 2:

    ut fidem vobis praestaremus,

    Liv. 28, 39, 2; so,

    fidem alicui praestare,

    Curt. 6, 4, 9; Liv. 30, 15, 5; Sen. Ben. 5, 21, 1:

    non servata fides deditis est,

    Liv. 24, 1, 10; cf. Cic. de Sen. 20, 75; Sen. Ep. 71, 17:

    fidem suam liberare,

    to perform his promise, Cic. Fl. 20, 47; cf.:

    fidem alicujus liberare,

    id. Fam. 12, 7, 2: so,

    fidem exsolvere,

    Liv. 3, 19, 1; 22, 23, 8; 24, 16, 12; Plin. Ep. 2, 12, 6; Luc. 9, 98 al.:

    fidem frangere,

    Cic. Rosc. Com. 6, 16;

    for which violare, v. above,

    id. Rab. Perd. 10, 28:

    fidem amittere,

    Nep. Eum. 10:

    istius fide ac potius perfidiā decepti,

    Cic. Rosc. Am. 38, 110: quantum mea fides studii mihi afferat, my plighted word (to defend the king), id. Deiot. 1, 1:

    contioni deinde edicto addidit fidem,

    confirmed, Liv. 2, 24, 6.—
    2.
    Pregn., a given promise of protection or security, a guaranty; hence, in gen., protection, guardian care:

    introduxi Vulturcium sine Gallis: fidem ei publicam jussu senatus dedi,

    promised him protection, security, in the name of the public, Cic. Cat. 3, 4, 8; cf.: Vulturcius interrogatus... primo fingere alia;

    post, ubi fide publica dicere jussus est, omnia uti gesta erant aperit,

    Sall. C. 47, 1:

    cum se diceret indicaturum de conjuratione, si fides publica data esset,

    id. ib. 48, 4:

    uti L. Cassius ad Jugurtham mitteretur, eumque interposita fide publica Romam duceret,

    id. J. 32, 1; cf.:

    privatim praeterea fidem suam interponit, quam ille non minoris quam publicam ducebat,

    id. ib. fin.:

    qui Romam fide publica venerat,

    id. ib. 35, 7; so,

    too, simply fides: Lusitani contra interpositam fidem interfecti,

    Cic. Brut. 23, 89:

    fide accepta ab legatis, vim abfuturam,

    Liv. 38, 33, 3:

    Thais patri se commendavit in clientelam et fidem,

    Ter. Eun. 5, 9, 9; cf.:

    se in Chrysogoni fidem et clientelam contulerunt,

    Cic. Rosc. Am. 37, 106:

    quaere in cujus fide sint et clientela,

    id. ib. 33, 93:

    aliquid in fidem alicujus tradere,

    Liv. 38, 31, 2:

    frugi hominem, plenum religionis videtis positum in vestra fide ac potestate: atque ita, ut commissus sit fidei, permissus potestati,

    Cic. Font. 14, 30; cf.:

    se suaque omnia in fidem atque potestatem populi Romani permittere,

    Caes. B. G. 2, 3, 2:

    in alicujus fidem ac potestatem venire,

    id. ib. 2, 13, 2:

    in fide alicujus esse,

    Cic. Planc. 41, 97; cf. id. Fam. 13, 65, 2:

    ea (jura) fidei suae commissa,

    id. Off. 1, 34, 124:

    civitas in Catonis fide locata,

    id. Att. 6, 1, 5:

    recipere aliquid in fidem,

    id. ib. 15, 14, 3; cf.:

    aliquem in fidem necessitudinemque suam recipere,

    id. Fam. 13, 19, 2:

    recipere aliquem in fidem,

    Caes. B. G. 2, 15, 1; 4, 22, 3:

    hortatur, ut populi Romani fidem sequantur,

    id. ib. 4, 21, 8: jura fidemque supplicis erubuit (Achilles), the protection due to a suppliant, Verg. A. 2, 541:

    di, obsecro vostram fidem!

    your protection, assistance, help, Plaut. Cist. 4, 1, 11; id. Am. 5, 1, 78; id. Most. 1, 1, 74; 2, 2, 97; cf.:

    fidem vestram oro atque obsecro, judices,

    Cic. Mur. 40, 86:

    deum atque hominum fidem implorabis,

    id. Verr. 2, 1, 9, § 25;

    so in colloq. lang. frequently elliptic. as an exclamation: Di vostram fidem!

    by the protection of the gods! for heaven's sake! Plaut. Capt. 2, 3, 58, id. Men. 5, 2, 119; id. Poen. 4, 78 al.; Ter. And. 4, 3, 1; 4, 4, 5; id. Eun. 3, 1, 28 al.; cf.:

    tuam fidem, Venus!

    Plaut. Curc. 1, 3, 40:

    pro deum atque hominum fidem!

    id. ib. 5, 3, 16; id. Ep. 4, 2, 10; Ter. And. 1. 5, 2; 1, 5, 11; id. Heaut. 1, 1, 9 al.; Sall. C. 20, 10 al.;

    for which: pro deorum atque hominum fidem!

    Cic. Tusc. 5, 16, 48;

    and in a different order: pro deorum fidem atque hominum,

    id. Lael. 15, 52;

    also simply pro deum fidem,

    Liv. 3, 67, 7 Drak. N. cr.; and:

    per fidem!

    Petr. 100, 5; Tac. Or. 35; App. M. 6, p. 175.—
    C.
    The faith, the Christian religion as a system of belief (eccl. Lat.):

    domicilium fidei,

    Lact. 4, 30 fin.; Vulg. Apoc. 14, 12 al.
    III.
    Fides, personified as a goddess:

    praeclare Ennius: O Fides alma, apta pinnis, et jus jurandum Jovis! Qui jus igitur jurandum violat, is Fidem violat,

    Cic. Off. 3, 29, 104 (Enn. Trag. v. 410 ed. Vahl.); cf. Varr. L. L. 5, § 74 Müll.; Cic. N. D. 3, 18, 47; 2, 23, 61; 31, 79; id. Leg. 2, 8, 19; 11, 28; Plaut. Cas. prol. 2; id. Aul. 3, 6, 46; 50; 4, 2, 14; Verg. A. 1, 292; Hor. C. 1, 35, 21; 4, 5, 20; id. C. S. 57.
    2.
    fĭdes, ium, plur., or fides, is, sing., f. [= sphidê], a stringed instrument, lyre, lute, cithern.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    In plur. (only so in classic prose): Fides genus citharae, Paul. ex Fest. p. 89, 16 Müll.:

    (hominis) omnis vultus omnesque voces, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae,

    Cic. de Or. 3, 57, 216;

    so different from nervi,

    id. Div. 2, 14, 33; id. Leg. 2, 15, 39; id. Brut. 54, 199; id. Fin. 4, 27, 75 (v. Madv. ad h. l., p. 601 sq.):

    ut in fidibus aut tibiis, atque in cantu ipso ac vocibus concentus est quidam tenendus ex distinctis sonis, etc.,

    id. Rep. 2, 42; id. Fin. 4, 27, 75; cf. id. de Or. 3, 51, 197: Fi. Fides non reddis? Pe. Neque fides neque tibias, Plaut. Ep. 3, 4, 77;

    with tibiae,

    Quint. 1, 10, 14; 20; 11, 3, 59:

    Orpheus, Threïciā fretus citharā fidibusque canoris,

    Verg. A. 6, 120:

    fidibus cantare alicui,

    Plaut. Ep. 3, 4, 64:

    fidibus canere praeclare,

    Cic. Tusc. 1, 2, 4; id. Div. 2, 59, 122:

    uti,

    id. Tusc. 5, 39, 113:

    dicere longum melos,

    Hor. C. 3, 4, 4:

    placare deos,

    id. ib. 1, 36, 1:

    discere,

    Cic. de Sen. 8, 26:

    docere aliquem,

    id. Fam. 9, 22, 3:

    scire,

    Ter. Eun. 1, 2, 53:

    vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae,

    Hor. C. 4, 9, 12:

    fidibusne Latinis Thebanos aptare modos studet,

    i. e. to imitate Pindaric odes in Latin poetry, id. Ep. 1, 3, 12.—
    (β).
    Sing. ( poet.):

    sume fidem et pharetram: fies manifestus Apollo,

    Ov. H. 15, 23; so,

    Teïa,

    Hor. C. 1, 17, 18:

    Cyllenea,

    id. Epod. 13, 9:

    quodsi blandius Orpheo moderere fidem,

    id. C. 1, 24, 14.—
    2.
    Prov.: vetus adagium est: Nihil cum fidibus graculo, i. e. ignoramuses have nothing to do with poetry, Gell. N. A. praef. § 19.—
    B.
    Esp., Fides, is, f., a constellation, i. q. Lyra, the Lyre:

    cedit clara Fides Cyllenia,

    Cic. Arat. 381; Varr. R. R. 2, 5, 12;

    in the form Fidis,

    Col. 11, 2, 14; 40; Sid. Carm. 16, 5.—
    * II.
    Transf., in sing., i. q. nervus, chorda, a string of a musical instrument:

    quae tuba quaeve lyra Flatibus incluta vel fidibus,

    Prud. Cath. 3, 81.

    Lewis & Short latin dictionary > fides

  • 2 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) illusion; indbildning
    * * *
    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) illusion; indbildning

    English-Danish dictionary > illusion

  • 3 illusion

    [ɪ'luːʒən]
    n
    (false idea, belief) złudzenie nt, iluzja f; ( trick) sztuczka f magiczna

    to be under the illusion that … — łudzić się, że …

    * * *
    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) złudzenie

    English-Polish dictionary > illusion

  • 4 в противоположность

    The helium-neon and argon-ion lasers provided a continuous output of laser light, as opposed to the pulsed output of the metal vapours.

    The metal-oxide-semiconductors technology produces transistors of the unipolar type in contradistinction (or in contrast) to the earlier junction transistors, which are bipolar.

    Contrary to upsetting, extrusion reduces the diameter of...

    Contrary to popular belief, not all mixtures of hydrogen and oxygen are dangerous.

    In contrast to most metals, the conductivity of semiconductors increases with temperature.

    * * *
    В противоположность -- as opposed to; by contrast, by contrast with, in contrast to
     Intergranular fracture is usually interpreted to denote time-dependent, as opposed to cycle-dependent, failure.
     By contrast with load capacity, the effect of misalignment is more marked at higher values of y.
     In most instances nozzles, in contrast to diffusers, are not "designed" but simply "built".

    Русско-английский научно-технический словарь переводчика > в противоположность

  • 5 в противоположность

    The helium-neon and argon-ion lasers provided a continuous output of laser light, as opposed to the pulsed output of the metal vapours.

    The metal-oxide-semiconductors technology produces transistors of the unipolar type in contradistinction (or in contrast) to the earlier junction transistors, which are bipolar.

    Contrary to upsetting, extrusion reduces the diameter of...

    Contrary to popular belief, not all mixtures of hydrogen and oxygen are dangerous.

    In contrast to most metals, the conductivity of semiconductors increases with temperature.

    Русско-английский научно-технический словарь переводчика > в противоположность

  • 6 illusion

    i'lu:ʒən
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) ilusión
    illusion n ilusión
    Se refiere a una cosa no real, algo imaginado, que parece lo que no es
    his tricks are not magic, they're just optical illusions sus trucos no son magia, no son más que ilusiones ópticas
    tr[ɪ'lʊːʒən]
    1 ilusión nombre femenino, falsa impresión nombre femenino
    it's not real, it's just an illusion no es real, no es más que un engaño
    \
    SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALL
    to be under the illusion that... creer equivocadamente que..., engañarse pensando que...
    to have no illusions about something no hacerse ilusiones respecto a algo
    illusion [ɪ'lu:ʒən] n
    : ilusión f
    n.
    burlería s.f.
    espejismo s.m.
    ilusión (algo irreal) s.f.
    prestigio s.m.
    ɪ'luːʒən

    to give o create an illusion of something — dar* la impresión de algo; ( Art) crear la ilusión de algo

    b) c ( false idea) ilusión f

    she's under the illusion that they'll pay for itse cree que or se hace ilusiones de que ellos lo van a pagar

    [ɪ'luːʒǝn]
    N
    1) (=deceptive appearance) ilusión f

    optical illusionilusión f óptica

    it gives an illusion of spacecrea una ilusión or impresión de espacio

    2) (=misapprehension) ilusión f

    to be under an illusion — hacerse falsas ilusiones, estar en un error

    to be under the illusion that... — creerse que...

    he cherishes the illusion that... — abriga la esperanza de que... + subjun

    * * *
    [ɪ'luːʒən]

    to give o create an illusion of something — dar* la impresión de algo; ( Art) crear la ilusión de algo

    b) c ( false idea) ilusión f

    she's under the illusion that they'll pay for itse cree que or se hace ilusiones de que ellos lo van a pagar

    English-spanish dictionary > illusion

  • 7 Täuschung

    f
    1. (das Täuschen) (practice of förm.) deception, deceit, fraud; arglistige Täuschung wil(l)ful deceit
    2. (Sichtäuschen, Getäuschtsein) self-deception, (self-)delusion; (Irrtum) mistake, illusion, false impression; stärker: delusion; (Trugschluss) fallacy; optische Täuschung optical illusion; sich einer Täuschung hingeben delude o.s.; sie gaben sich hinsichtlich... keiner Täuschung hin they were under no illusion(s) about ( oder as to)...
    * * *
    die Täuschung
    illusion; illusoriness; illusiveness; swindle; mystification; deceit; deceptiveness; beguilement; deception
    * * *
    Täu|schung ['tɔyʃʊŋ]
    f -, -en
    1) (= das Täuschen) deception

    das tat er zur Tä́úschung — he did that in order to deceive

    2) (= Irrtum) mistake, error; (= Irreführung) deceit; (= falsche Wahrnehmung) illusion; (= Selbsttäuschung) delusion
    * * *
    die
    1) ((an act of) deceiving: Deception is difficult in these circumstances.) deception
    2) ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) illusion
    3) (something that is pretended, not genuine: The whole trial was a sham.) sham
    * * *
    Täu·schung
    <-, -en>
    [ˈtɔyʃʊŋ]
    f
    1. (Betrug) deception; JUR a. fraudulent misrepresentation
    arglistige \Täuschung JUR malicious deceit
    2. (Irrtum) error, mistake
    optische \Täuschung optical illusion
    einer \Täuschung erliegen [o unterliegen] to be the victim of a delusion form
    sich akk einer \Täuschung hingeben (geh) to delude oneself
    * * *
    die; Täuschung, Täuschungen
    1) (das Täuschen) deception
    2) (SelbstTäuschung) delusion; illusion
    * * *
    1. (das Täuschen) (practice of form) deception, deceit, fraud;
    arglistige Täuschung wil(l)ful deceit
    2. (Sichtäuschen, Getäuschtsein) self-deception, (self-)delusion; (Irrtum) mistake, illusion, false impression; stärker: delusion; (Trugschluss) fallacy;
    optische Täuschung optical illusion;
    sie gaben sich hinsichtlich … keiner Täuschung hin they were under no illusion(s) about ( oder as to) …
    * * *
    die; Täuschung, Täuschungen
    1) (das Täuschen) deception
    2) (SelbstTäuschung) delusion; illusion
    * * *
    f.
    beguilement n.
    deception n.
    deceptiveness n.
    delusion n.
    fallacy n.
    illusion n.
    illusiveness n.
    mystification n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Täuschung

  • 8 illusion

    i'lu:ʒən
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) illusjon, (syns)bedrag, innbilning
    illusjon
    subst. \/ɪˈluːʒ(ə)n\/
    1) illusjon, innbilning, fantasifoster
    2) selvbedrageri, (falsk) forhåpning, vrangforestilling, illusjon
    3) illusjon, villfarelse
    4) blendverk, sansebedrag, illusjon
    5) ( gammeldags) åpenbaring, spøkelse
    6) tyll (et slags gjennomsiktig stoff)
    be under the illusion that lure seg selv med, ha en illusjon om at
    være offer for en illusjon
    have no illusions about ikke gjøre seg noen illusjoner om, ikke ha noen illusjoner om

    English-Norwegian dictionary > illusion

  • 9 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) tálmynd, tálsÿn

    English-Icelandic dictionary > illusion

  • 10 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) (érzék)csalódás

    English-Hungarian dictionary > illusion

  • 11 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) ilusão
    * * *
    il.lu.sion
    [il'u:ʒən] n 1 ilusão, engano dos sentidos. 2 decepção.

    English-Portuguese dictionary > illusion

  • 12 illusion

    n. illüzyon, yanılsama, aldatıcı görünüş, hayal, göz aldanması, aldatma
    * * *
    1. aldatıcı görünüş 2. hayal
    * * *
    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) göz aldanması, hayalî görüntü

    English-Turkish dictionary > illusion

  • 13 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) iluzija
    * * *
    [ilú:žən]
    noun
    iluzija, videz, slepilo, varanje čutov, dozdevnost; presojen til (tkanina)

    English-Slovenian dictionary > illusion

  • 14 illusion

    • olettamus
    • otaksuma
    • toiveunelma
    • näköharha
    • noituus
    • illusio
    • illuusio
    • tuulentupa
    • fantasia
    • aistihairahdus
    • aistinhairahdus
    • unelma
    • vaikutelma
    • vääristymä
    • kangastus
    medicine, veterinary
    • harhahavainto
    • haavekuva
    • harhaluulo
    • harhakuva
    • haave
    • harhakuvitelma
    • harha
    • mielikuva
    • kuvittelu
    • kuvajainen
    • kuvitelma
    • käsitys
    • pilvilinna
    • luulo
    * * *
    i'lu:ʒən
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) harha

    English-Finnish dictionary > illusion

  • 15 illusion

    [ɪ'luːʒn]
    nome illusione f.
    * * *
    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) illusione
    * * *
    illusion /ɪˈlu:ʒn/
    n.
    1 [u] illusione: optical illusion, illusione ottica: to cherish the illusion that…, cullarsi nell'illusione che…; to have no illusions about st., non farsi (delle) illusioni su qc.; to be under an illusion, farsi (delle) illusioni; sbagliarsi
    2 illusione; inganno; chimera
    3 [u] (ind. tess.) tulle finissimo
    4 (psic.) illusione.
    NOTA D'USO: - illusion o delusion?-
    * * *
    [ɪ'luːʒn]
    nome illusione f.

    English-Italian dictionary > illusion

  • 16 illusion

    noun
    Illusion, die; (misapprehension) falsche Vorstellung; Illusion, die

    be under the illusion that... — sich (Dat.) einbilden, dass...

    have no illusions about somebody/something — sich (Dat.) über jemanden/etwas keine Illusionen machen

    * * *
    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) die Täuschung
    - academic.ru/36838/illusionist">illusionist
    * * *
    il·lu·sion
    [ɪˈlu:ʒən]
    n (misleading appearance) Trugbild nt, Illusion f; (false impression) Täuschung f, Illusion f
    to create the \illusion of sth die Illusion [o den [trügerischen] Eindruck] erwecken, dass...
    to have [or be under] no \illusions [about sth] sich dat keine Illusionen [über etw akk] machen
    to labour under the \illusion that... sich akk der Illusion hingeben, dass..., sich dat einbilden, dass...
    * * *
    [I'luːZən]
    n
    Illusion f; (= hope also) trügerische Hoffnung; (= misperception) Täuschung f

    to be under an illusioneiner Täuschung (dat) unterliegen, sich (dat) Illusionen machen

    to be under the illusion that... — sich (dat) einbilden, dass...

    to be under or have no illusionssich (dat) keine Illusionen machen, sich (dat) nichts vormachen (about über +acc )

    no one has any illusions about winning the war — niemand macht sich Illusionen, dass der Krieg gewonnen werden kann

    it gives the illusion of spacees vermittelt die Illusion von räumlicher Weite

    a tan can give the illusion of being slimmerwenn man braun ist, kann das den Eindruck erwecken, dass man schlanker ist

    See:
    optical illusion
    * * *
    illusion [ıˈluːʒn] s
    1. Illusion f:
    a) Sinnestäuschung f: optical
    b) PSYCH Trugwahrnehmung f
    c) Trugbild n
    d) Wahn m, falsche Vorstellung, Einbildung f, Selbsttäuschung f:
    be under an illusion sich täuschen;
    be under the illusion that … glauben oder sich einbilden, dass …;
    cherish the illusion that … sich der Illusion hingeben, dass …;
    give the illusion of sth etwas vortäuschen;
    have no illusions sich keine Illusionen machen, sich nichts vormachen ( beide:
    about über akk)
    2. Blendwerk n
    3. (ein) zarter Tüll
    * * *
    noun
    Illusion, die; (misapprehension) falsche Vorstellung; Illusion, die

    be under the illusion that... — sich (Dat.) einbilden, dass...

    have no illusions about somebody/something — sich (Dat.) über jemanden/etwas keine Illusionen machen

    * * *
    n.
    Illusion -en f.
    Trugbild -er n.
    Täuschung f.

    English-german dictionary > illusion

  • 17 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) ilūzija
    * * *
    ilūzija, maldi; nereāls sapnis, ilūzija

    English-Latvian dictionary > illusion

  • 18 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) iliuzija, apgaulė

    English-Lithuanian dictionary > illusion

  • 19 illusion

    n. illusion, sinnesvilla
    * * *
    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) illusion

    English-Swedish dictionary > illusion

  • 20 illusion

    [i'lu:ʒən]
    ((something that produces) a false impression, idea or belief: an optical illusion.) klam
    * * *
    • iluze
    • klam

    English-Czech dictionary > illusion

См. также в других словарях:

  • Belief revision — is the process of changing beliefs to take into account a new piece of information. The logical formalization of belief revision is researched in philosophy, in databases, and in artificial intelligence for the design of rational agents.What… …   Wikipedia

  • Religious belief — refers to a mental state in which trust (faith) is placed in a creed related to the supernatural, sacred, or divine. Such a state may relate to: 1) the existence, characteristics and worship of a deity or deities, 2) divine intervention in the… …   Wikipedia

  • Artist's proof — Proof Proof, n. [OF. prove, proeve, F. preuve, fr. L. proba, fr. probare to prove. See {Prove}.] [1913 Webster] 1. Any effort, process, or operation designed to establish or discover a fact or truth; an act of testing; a test; a trial. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Proof — Proof, n. [OF. prove, proeve, F. preuve, fr. L. proba, fr. probare to prove. See {Prove}.] [1913 Webster] 1. Any effort, process, or operation designed to establish or discover a fact or truth; an act of testing; a test; a trial. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Proof reader — Proof Proof, n. [OF. prove, proeve, F. preuve, fr. L. proba, fr. probare to prove. See {Prove}.] [1913 Webster] 1. Any effort, process, or operation designed to establish or discover a fact or truth; an act of testing; a test; a trial. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • proof sheet — Proof Proof, n. [OF. prove, proeve, F. preuve, fr. L. proba, fr. probare to prove. See {Prove}.] [1913 Webster] 1. Any effort, process, or operation designed to establish or discover a fact or truth; an act of testing; a test; a trial. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • proof — 1. noun /pɹuːf/ a) Any effort, process, or operation designed to establish or discover a fact or truth; an act of testing; a test; a trial. But the false Fox most kindly played his part, b) The degree of evidence which convinces the mind of any… …   Wiktionary

  • Epicureanism — Stephen Everson It is tempting to portray Epicureanism as the most straightforward, perhaps even simplistic, of the major dogmatic philosophical schools of the Hellenistic age. Starting from an atomic physics, according to which ‘the totality of… …   History of philosophy

  • PHILOSOPHY, JEWISH — This article is arranged according to the following outline: WHAT IS JEWISH PHILOSOPHY? recent histories of jewish philosophy biblical and rabbinic antecedents bible rabbinic literature hellenistic jewish philosophy philo of alexandria biblical… …   Encyclopedia of Judaism

  • United States — a republic in the N Western Hemisphere comprising 48 conterminous states, the District of Columbia, and Alaska in North America, and Hawaii in the N Pacific. 267,954,767; conterminous United States, 3,022,387 sq. mi. (7,827,982 sq. km); with… …   Universalium

  • Christianity — /kris chee an i tee/, n., pl. Christianities. 1. the Christian religion, including the Catholic, Protestant, and Eastern Orthodox churches. 2. Christian beliefs or practices; Christian quality or character: Christianity mixed with pagan elements; …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»